Page 16 - WipassnaCheewid

เงินทองหามาเหนื่อยเกือบตาย น่าจะเก็บเอาไว้ กลับเอามาท าบุญให้คนอื่นเพื่อ

อะไร สาเหตุที่เราท าบุญก็เพราะเราเชื่อว่ามีบุญจริง ผลของบุญเราได้พิสูจน์

แล้วว่าคนเราที่เกิดมาไม่เหมือนกัน ก็เพราะท าบุญมาไม่เท่ากัน นี่เองเป็น
สาเหตุที่บางคนรวย บางคนสวย บางคนมีปัญญาดี บางคนมีปัญญาทราม บาง

คนมีอายุยืน บางคนมีอายุสั้น บางคนมีโรคน้อย บางคนมีโรคมาก แต่บางคน

เกิดมายากจน ขี้เหร่ ขี้โรค ปัญญาอ่อน อายุสั้น
ทั้งๆ ที่ทุกคนไม่มีใครต้องการสิ่งที่ไม่ดี ทุกคนต้องการความดี

พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่าคนจนเพราะไม่ท าทาน คนรวยเพราะท าทาน คนสวย

เพราะรักษาศีล คนขี้เหร่เพราะไม่รักษาศีล คนมีปัญญาดีเพราะชอบฟังธรรม
ปฏิบัติธรรม คนมีปัญญาทรามเพราะไม่ชอบปฏิบัติธรรม ไม่ชอบศึกษาหา

ความรู้ คนอายุยืนเพราะไม่เบียดเบียนชีวิตผู้อื่น คนอายุสั้นเพราะชอบ

เบียดเบียนชีวิตของผู้อื่น คนมีโรคน้อยเพราะไม่เบียดเบียนสัตว์ คนขี้โรคเพราะ
ชอบเบียดเบียนสัตว์ ชอบทรมานสัตว์ กักขังสัตว์ เมื่อเราได้พิสูจน์ตามเหตุผล

แล้วก็เห็นจริงตามที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ ดูที่ตนเองบ้าง ดูที่คนอื่นใกล้ๆ เรา

บ้าง เมื่อเรารู้เราเห็นอย่างนี้ เราจึงท าบุญ เราอยากมีอายุยืนมีโรคน้อยจึงรักษา
ศีล เราอยากรวยจึงให้ทานตามก าลัง เราต้องการเป็นคนมีปัญญาจึงต้องฟัง

ธรรมเจริญภาวนา บางครั้งขี้เกียจก็ต้องฝืน เพราะไม่ต้องการเป็นคนโง่

ผลของบุญและผลของบาป

บาปเป็นสิ่งที่เศร้าหมองให้ผลเป็นความทุกข์ บุญคือสิ่งที่ผ่องใสให้ผล

คือความสุข บาปเสมือนฝุ่นละอองหรือโคลนตม บุญเสมือนน้ าช าระฝุ่นหรือ
โคลนตม ทุกคนเกิดมาต้องมีบาปติดตัวมาทุกคนจะมากหรือน้อยเท่านั้น

ส่วนของบุญที่เราท าให้มากแล้วจะกลายเป็นบารมี บารมีเมื่อเต็มบริบูรณ์ดีแล้ว

๒ วิปัสสนาชีวิต