Page 42 - WipassnaCheewid
P. 42
พุทธประสงค์
เมื่อพระสมณโคดมได้ตรัสรู้แล้วไม่ทรงใฝ่พระทัยที่จะตรัสสอนชาวโลก
ทรงเตรียมเสด็จสู่พระปรินิพพาน ท้าวสหัมบดีพรหมทรงทราบได้ลงมากราบ
ทูลให้ทรงอยู่แสดงธรรมแก่ชาวโลก เพราะชาวโลกที่มีกิเลสน้อยๆ ยังมีอยู่ เกรง
ว่าพวกเขาจะพลาดไม่ได้ฟังพระธรรมของพระพุทธองค์อย่างน่าเสียดายยิ่ง
พระตถาคตเจ้าได้ทรงทราบค ากราบทูล จึงทรงญาณตรวจดูชาวโลก
ได้ทรงแบ่งชาวโลกออกเป็น ๔ เหล่า ที่เรียกกันว่า “พวกดอกบัว ๔ เหล่า”
๑. พวกอุคคฏิตัญญู เป็นพวกดอกบัวตูมที่พ้นน้ าแล้ว พอรับ
แสงอาทิตย์ คือพระธรรมก็จะบานทันที เป็นพวกที่ฉลาดมาก สามารถบรรลุ
มรรคผลนิพพานได้โดยรวดเร็ว
๒. พวกวิปจิตัญญู เป็นพวกดอกบัวตูมก าลังจะพ้นน้ า สามารถ
บรรลุนิพพานได้ แต่บรรลุช้ากว่าพวกแรก
๓. พวกเนยยะ เป็นพวกดอกบัวตูมอยู่ใต้ผิวน้ า สามารถบรรลุ
นิพพานได้เช่นเดียวกัน แต่บรรลุช้า
๔. พวกปทปรมะ เป็นพวกดอกบัวอ่อนอยู่ติดตมเป็นโอกาสดีของ
เต่าและปลา ไม่สามารถจะบรรลุนิพพานได้
เมื่อทรงทราบด้วยพระญาณว่า ชาวโลก ๓ พวกนั้น สามารถบรรลุ
นิพพานได้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงแสดงธรรมตามค ากราบทูลของ
ท้าวสหัมบดีพรหม ปรากฏตามคัมภีร์พระไตรปิฎก ซึ่งเป็นตัวแทนของ
พระพุทธองค์ว่า พระพุทธองค์ทรงเผยแผ่พระศาสนาในเรื่อง “ไตรสิกขา”
คือ ศีล สมาธิ ปัญญา อันมุ่งตรงไปสู่มรรคผลนิพพานทางสอนสัตว์
๒๘ วิปัสสนาชีวิต