Page 128 - ThammaThuanKrasae
P. 128

กัมมัฏฐาน

              ๑๐. อากาศกสิณ

              บุคคลผู้พิจารณาเอาอากาศเป็นอารมณ์ ผู้มีบารมีเห็นแต่ช่องฝา

       ช่องเพดาน ช่องหน้าต่าง ต่างก็ได้อุคคหนิมิตได้ปฏิภาคนิมิตโดยไม่

       ล าบากใจ



              ส่วนผู้ที่ไม่เคยบ าเพ็ญมาก่อน ประสงค์จะเจริญอากาศกสิณนั้น

       พึงตัดช่องฝาที่เขามุ่งนั้นให้เป็นวงกลม โดยก าหนดกว้าง ๑ คืบกับ ๔ นิ้ว

       หรือจะเอาเสื่อล าแพนมาเจาะให้เป็นช่องกลมกว้าง ๑ คืบกับ ๔ นิ้ว และ

       เอามาขึงไว้ในที่เฉพาะหน้าส่วนวิธีเพ่งเล็งก็เหมือนกันกับในปฐวีกสิณตั้ง

       จิตไว้ในช่องนั้นแล้ว  บริกรรมว่า อากาโส  อากาโส ร้อยครั้งพันครั้ง

       จนกว่าจะบังเกิดเป็นอุคคหนิมิตและปฏิภาคนิมิตตามล าดับดุจเดียวกับ

       ปฐวีกสิณ จบอากาศกสิณ


              วิปัสสนากัมมัฏฐาน

              วิปัสสนากัมมัฏฐาน หมายถึง อุบายหรือวิธีที่ท าให้เกิดการเห็น

       แจ้ง คือ เข้าใจในความเป็นจริงหรือตามที่สิ่งเหล่านั้นมันเป็นของมัน ใน

       ที่นี้จะอธิบายตามหลักของมหาสติปัฏฐาน ๔



              สติปัฏฐาน ๔

              สติปัฏฐาน ๔  หมายถึง ที่ตั้งของสติ เป็นวิธีที่นิยมกันมาก

       เพราะเป็นการปฏิบัติที่มีพร้อมทั้งสมถะและวิปัสสนาในตัว  แม้พระพุทธ

       องค์ยังทรงตรัสสรรเสริญไว้ว่า





       ๑๐๔
   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133