Page 122 - ThammaThuanKrasae
P. 122

กัมมัฏฐาน

       มาก่อนในอดีตชาติ  แม้ว่ามิได้ท าดวงกสิณเลยเพียงแต่แลดูเปลวเพลิง

       เปลวประทีปที่อยู่ในเตา  หรือดูเปลวเพลิงในการรมบาตร  และเพลิงแห่ง

       ไฟไหม้ป่า ก็ท าให้เกิดอุคคหนิมิต และปฏิภาคนิมิตได้โดยง่าย  แต่ส าหรับ

       ผู้ไม่มีอุปนิสัยในการเจริญเตโช

       กสิณมาก่อนเลยนั้น  พึงกระท า

       ดังนี้น าเอาแก่นไม้มาผ่าแล้วตาก

       ให้แห้ง  แล้วทอนออกเป็นท่อนๆ

       จากนั้นก็น าเอาไม้นั้น ไปกองเป็น

       กองๆ จุดไฟให้มีแสงลุกเป็นเพลิง  น าเอาเสื่อล าแพนมาเจาะให้เป็นรูป

       ช่องกลมกว้าง คืบ ๔ นิ้ววัตถุที่น าเอามาเจาะเป็นช่องนี้จะเป็นหนัง หรือ

       เป็นผ้าก็ได้ น ามาเจาะให้กว้าง คืบ ๔ นิ้ว เช่นกันแล้วน าเอามาตั้งไว้

       ตรงหน้า และพึงเพ่งเปลวไฟ ตามช่องกลมนั้น  พร้อมกับบริกรรมว่า

       เตโช เตโช ไฟ ไฟ ดังนี้



              เมื่อเวลาพิจารณา  อย่าพิจารณาไม้ หญ้า ที่อยู่เบื้องต้นเปลวไฟที่

       วาบ เป็นเปลวไฟข้างบนนั้นก็อย่าพิจารณาควัน  หรือเปลวที่วาบขึ้นไป

       ข้างบนนั้นเป็นอารมณ์ ให้พิจารณาเฉพาะเปลวที่อยู่ตรงที่ปรากฏในช่อง

       เท่านั้นเป็นอารมณ์อย่าพิจารณาว่าเพลิงนั้นเป็น  สีเหลือง สีเขียว สีแดง

       สีหมอง ลักษณะที่ร้อน  แต่พิจารณารวมทั้งสีของเพลิงและเปลวเพลิงเข้า

       ด้วยกัน เพ่งดูแล้วตั้งจิตบริกรรมว่า เตโช เตโช ร้อยครั้งพันครั้งจนกว่าจะ








        ๙๘
   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127